Κατά μέσο όρο, κάθε χρόνο χάνονται 25 εκατομμύρια αποσκευές από τις 4.3 δισεκατομμύρια που κάνουν check in. Φέτος τα νούμερα είναι πολύ μεγαλύτερα. Ας δούμε πού καταλήγουν αυτές που δεν συναντούν ποτέ ξανά τους ιδιοκτήτες τους.
Για το φαινόμενο που αντιμετωπίζουν φέτος οι απανταχού ταξιδιώτες, οι οποίοι χρησιμοποιούν αεροπλάνο για τις μετακινήσεις τους, τα έχουμε πει: το Air Mess Travel είναι πραγματικό. Eίναι ο λόγος που καθυστερεί μια πτήση στις 100 και χάνονται 6 αποσκευές στις 1.000.
Έχεις ωστόσο, αναρωτηθεί τι γίνονται οι χαμένες αποσκευές; Που κάποια στιγμή, κάπου εντοπίζονται, εν τούτοις εάν έχουν περάσει οι 90 ημέρες που έχει στη διάθεση της η κάθε αεροπορική εταιρία να τις επιστρέψει στους κατόχους (και να γλιτώσει την αποζημίωση), καταλήγουν σε άλλα χέρια.
Τι εννοώ;
ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΑΘΕΙ ΜΙΑ ΑΠΟΣΚΕΥΗ
Σύμφωνα με την εταιρία Slick Deals “την πιο αξιόπιστη πλατφόρμα κοινής χρήσης με deals” στις ΗΠΑ, οι απώλειες προκύπτουν ως εξής:
- ο επιβάτης βιάζεται τόσο να φύγει από το αεροδρόμιο, για προγραμματισμένο ραντεβού, που δεν πάει καν στο χώρο παραλαβής αποσκευών (βλ. εγκατάλειψη)
- ο λόγος ύπαρξης της ετικέτας που βάζουν οι υπάλληλοι αεροδρομίου στην αποσκευή μας, όταν κάνουμε παράδοση με φυσική παρουσία, είναι για να γίνει ξεκάθαρο πού πρέπει να πάει η βαλίτσα. Σε περίπτωση που η ετικέτα καταστραφεί ή ‘φύγει’, η αποσκευή παραμένει στο αεροδρόμιο στο οποίο παραδόθηκε.
- στα στοιχεία της ετικέτας γίνονται κάποιες φορές και λάθη, με τους κωδικούς να παραπέμπουν σε άλλα αεροδρόμια. Παράδειγμα; Το Λας Βέγκας αναφέρεται ως LAS και το Λος Άντζελες ως LAX.
- η αποσκευή μπορεί να φορτωθεί κατά λάθος σε άλλο αεροπλάνο από το δικό μας και δη όταν το ταξίδι περιλαμβάνει πολλές πτήσεις. Αν ο χειριστής των αποσκευών δεν διαβάσει προσεχτικά την ετικέτα, η βαλίτσα μπαίνει σε άλλο αεροσκάφος.
- υπάρχουν περιπτώσεις που αποσκευές πέφτουν από το όχημα που τις μεταφέρει στο αεροσκάφος, στον αεροδιάδρομο, χωρίς να υποπέσει αυτή η πτώση στην αντίληψη του χειριστή.
ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΦΟΤΟΥ Η ΑΠΟΣΚΕΥΗ ΧΑΣΕΙ ΤΟΝ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ
Έχει διαπιστωθεί πως οι εταιρίες που είναι υπεύθυνες για τις αποσκευές των επιβατών των αεροσκαφών, καταφέρνουν να ανακτήσουν το 97% των χαμένων ή ξεχασμένων βαλιτσών.
Αυτές συνήθως πηγαίνουν στους αποθηκευτικούς χώρους που έχουν οι αεροπορικές εταιρίες, για πέντε ημέρες. Αν παρέλθει αυτό το διάστημα και οι ιδιοκτήτες δεν κάνουν την παραλαβή, αποστέλλονται στην κεντρική αποθήκη της αεροπορικής εταιρίας.
Το 3% των αποσκευών που χάνουν τον προορισμό τους μένουν εκεί από 60 έως 90 ημέρες. Αν σκεφτείς πόσα εκατομμύρια ανθρώπων μετακινούνται με αεροπλάνα κάθε μέρα, αντιλαμβάνεσαι για πόσα προϊόντα μιλάμε.
Κάθε χρόνο γίνεται check in 4.3 δισεκατομμυρίων αποσκευών σε όλον τον κόσμο. Τα 25.000.000 εξ αυτών χάνονται.
Όταν συμπληρώνονται 90 ημέρες χωρίς να έχει αναζητήσει ο ιδιοκτήτης τη χαμένη αποσκευή, οι αεροπορικές εταιρίες προχωρούν στην πώληση τους σε τρίτους (εταιρίες) ή σε δημοπρασίες. Προφανώς και τις έχουν ανοίξει για να ελέγξουν “αν υπάρχει κάτι παράνομο ή κάτι που μπορεί να γίνει επικίνδυνο για τη δημόσια υγεία”.
Και κάπως έτσι φτάσαμε στο πώς λειτουργεί το ‘περίεργο σύστημα χαμένων αποσκευών‘.
ΤΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΩΛΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΟΥ
Όπως διαβεβαιώνει η Safiya Nygaard των 9.49 εκατομμυρίων subscribers στο YouTube “αν κάποια βαλίτσα έχει χαθεί στις ΗΠΑ, το πιθανότερο είναι πως θα καταλήξει στο κατάστημα Unclaimed Bagage που βρίσκεται στο Scottsboro της Αλαμπάμα”. Είναι η mecca όσων θέλουν να αγοράσουν πράγματα που έχουν χάσει ταξιδιώτες.
Εκεί βρίσκεις και ό,τι έχεις ξεχάσει μέσα στο αεροπλάνο και δεν έχεις αναζητήσει ποτέ ή τουλάχιστον δεν το έκανες εγκαίρως.
Παρεμπιπτόντως, στις ΗΠΑ διατίθενται στο κοινό και προϊόντα που έχουν ξεκινήσει το ταξίδι από τις αποθήκες της Amazon, αλλά δεν έφτασαν ποτέ στους παραλήπτες, cargo που χάθηκαν ή ακόμα και πακέτα που εστάλησαν με το ταχυδρομείο, χωρίς να φτάσουν στον προορισμό τους -και να αναζητηθούν ποτέ.
Προφανώς και οι τιμές είναι μικρότερες των αρχικών. Μεταξύ των λόγων αυτής της πρακτικής είναι και να χρησιμοποιηθούν πράγματα που υπάρχουν και έχουν μείνει αχρησιμοποίητα -αντί να καταλήξουν σε χωματερές.
Τα καταστήματα που πωλούν το περιεχόμενο χαμένων αποσκευών, τις αγοράζουν από τις αεροπορικές εταιρίες (αφότου έχουν δοθεί αποζημιώσεις). Το 1/3 πωλείται (συνήθως τα προϊόντα που είναι σε καλύτερη κατάσταση), το 1/3 πάει για ανακύκλωση (αυτά που είναι σε χειρότερη κατάσταση) και το 1/3 δωρίζεται σε φιλανθρωπικά ιδρύματα όλου του κόσμου.
Στη λίστα υπάρχουν όλα τα είδη ρουχισμού (διατίθενται 50.000 ρούχα κάθε μήνα) και υποδημάτων, βιβλία, σανίδες σκέιτμπορντ, μουσικά όργανα, κοσμήματα, γυαλιά, ηλεκτρονικές συσκευές και ό,τι άλλο μπορείς να φανταστείς πως μπορεί να έχει κάποιος στην αποσκευή του (νυφικά, κούκλες και συλλεκτικά είδη). Επίσης, διατίθενται και οι ίδιες οι αποσκευές.
Άλλη Αμερικανίδα YouTuber (με 1.89 εκατομμύρια subscribers), η Hope Scope αγόρασε επίσης, είδη που υπήρχαν σε χαμένες βαλίτσες και μετά επέστρεψε το περιεχόμενο στους ιδιοκτήτες τους.
ΟΙ ΔΗΜΟΠΡΑΣΙΕΣ ΠΟΥ ‘ΔΙΝΟΥΝ’ Ο,ΤΙ ΣΟΥ ΑΝΗΚΕ
Στις ΗΠΑ, τον Καναδά, τη Μεγάλη Βρετανία και την Ινδία γίνονται δημοπρασίες, στις οποίες μπορεί να πάει όποιος θέλει (όποιος ενημερώνεται) και να δημοπρατήσει μια βαλίτσα, χωρίς να γνωρίζει το περιεχόμενο της. Βρετανίδα YouTube αγόρασε μια για 20 λίρες (23.74 ευρώ). Λεφτά που ‘έβγαλε’, όπως διαπίστωσε όταν πήγε σπίτι της και άνοιξε την αποσκευή. Βρήκαμε και παράδειγμα ανθρώπου που έδωσε 10.000 δολάρια για να αγοράσει πέντε χαμένες αποσκευές, από τον Καναδά. Δεν δικαιώθηκε.
Δημοπρασίες γίνονται και διαδικτυακά στο GovDeals -αφού έτσι κι αλλιώς οι ενδιαφερόμενοι δεν μπορούν να ανοίξουν τις βαλίτσες πριν αποφασίσουν πόσα χρήματα θα δώσουν για να τις κάνουν δικές τους. Οι έχοντες γνώση τονίζουν ότι δεν πρέπει να εμπιστευόμαστε τον καθένα και να διασφαλίζουμε πως είναι νόμιμη και υπαρκτή η εταιρία που κάνει τη δημοπρασία. Αρκεί ένα background check -με σχόλια προηγούμενων πελατών.
Πριν σε αφήσω, θα σου δώσω και ένα βίντεο από δημοπρασία επαγγελματιών που είναι και εκπομπή (με τίτλο Lost and Sold). Δημοπρατούν τα πάντα που έχουν χαθεί και αναζητούν νέο κάτοχο, χωρίς να ξέρουν σε τι πράγμα ποντάρουν τα χρήματα τους, αφού δεν έχουν το δικαίωμα να ελέγξουν το περιεχόμενο αυτών που διεκδικούν. Κάποιος έδωσε 270 δολάρια, για να πάρει μια μεγάλη σακούλα γεμάτη τρίχες από Αλπάκα.
Πηγή: news247.gr