Τα δύο σενάρια αυτά μάλιστα διαφέρουν μεταξύ τους μόλις κατά μισό βαθμό Κελσίου, αποδεικνύοντας με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι το περιβάλλον είναι εξαιρετικά ευαίσθητο σε οποιαδήποτε μεταβολή αυτού του είδους.
Σύμφωνα, λοιπόν, με στοιχεία της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Κρίση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, είναι εξαιρετικής σημασίας το αν στο άμεσο μέλλον η μέση θερμοκρασία της Γης αυξηθεί κατά 1,5°C ή κατά 2°C, σε μια σειρά από τομείς, όπως είναι η ακραία ζέστη, τα είδη των ζώων, η γεωργία, αλλά και η θαλάσσια ζωή.
Η Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα (2015), που αποτελεί την πρώτη, σοβαρή προσπάθεια περιορισμού των επιπτώσεων της κλιματικής κρίσης, αρχικά προέβλεπε την επιχείρηση «συγκράτησης» της ανόδου της θερμοκρασίας στον πλανήτη έως το 2100, στους 2°C. Σύντομα, όμως, αυτό εξετάστηκε εκ νέου και σύμφωνα πλέον, με την Αναθεωρημένη Συμφωνία του Παρισιού, η ανθρωπότητα έχει δεσμευτεί να περιορίσει την αύξηση της θερμοκρασίας στον 1,5°C.
Πράγματι, ο στόχος επιβεβαιώθηκε και από τη διάσκεψη της Γλασκώβης, τον Νοέμβριο του 2021. Εν τούτοις, μεγάλο μέρος της επιστημονικής κοινότητας και ιδίως οι ακτιβιστές για το κλίμα, θεωρούν πως ο στόχος αυτός δεν είναι παρά ουτοπικός, βάσει των έως τώρα μέτρων που έχουν ληφθεί και εφαρμόζονται. Οι μεταβλητές που επηρεάζουν το τελικό αποτέλεσμα, είναι πράγματι, δεκάδες και εξαιρετικά ευαίσθητες, ώστε να υπολογιστούν με ακρίβεια και να είμαστε βέβαιοι εκ των προτέρων για το αποτέλεσμα. Σε κάθε περίπτωση, δεν αρκεί μόνο ο περιορισμός των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, για παράδειγμα, ενώ οι περισσότεροι από τους εμπλεκόμενους θεωρούν πως μόνο η ουσιαστική και ολική εφαρμογή της κυκλικής οικονομίας, μπορεί πράγματι να αλλάξει την πορεία του πλανήτη προς ένα καλύτερο μέλλον.