Porta Potty πάρτι: Η σκοτεινή πλευρά της χλιδής στο Ντουμπάι. Όταν η επιρροή γίνεται εμπόρευμα: Τι κρύβεται πίσω από τα πολυτελή πάρτι στο Ντουμπάι και πώς η ψευδαίσθηση καταπίνει την αξιοπρέπεια;
Τα τελευταία χρόνια, ο όρος “Porta Potty parties” έχει αρχίσει να κυκλοφορεί ολοένα και περισσότερο στους ψηφιακούς διαδρόμους των social media και των διεθνών tabloid. Και όσο κι αν ακούγεται αστείο στην αρχή —όπως και το ίδιο το όνομα υπονοεί—, πίσω από αυτόν τον όρο κρύβεται μια από τις πιο σκοτεινές πλευρές της κουλτούρας των influencers. Μια κουλτούρα που φτάνει στα άκρα προκειμένου να αποκτηθούν followers, χρήματα και αναγνώριση. Και το σκηνικό; Το Ντουμπάι. Η πόλη των άκρων.
Αλλά τι ακριβώς είναι αυτά τα «Porta Potty» πάρτι;
Η αρχή είναι σχεδόν πάντα ίδια: ένα DM στο Instagram, ένα μυστηριώδες προφίλ που υπόσχεται “ευκαιρίες συνεργασίας”, “επαγγελματικές φωτογραφήσεις” ή “exclusive events”. Το παραμύθι ξεκινάει με ακριβοπληρωμένα αεροπορικά εισιτήρια, διαμονή σε luxury resorts και δείπνα σε πανάκριβα εστιατόρια. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα προσχεδιασμένο δόλωμα, καλά στημένο ώστε να θολώσει τη λογική. Και δυστυχώς, δουλεύει.
Το φαινόμενο αφορά στην πραγματικότητα μια μορφή καμουφλαρισμένης εκμετάλλευσης. Νέες γυναίκες —συχνά influencers ή wannabe μοντέλα— προσελκύονται με υποσχέσεις για χλιδή, πολυτελή ταξίδια, δώρα μεγάλης αξίας και εντυπωσιακές εμπειρίες στο Ντουμπάι. Πίσω, όμως, από αυτή την “εικόνα” κρύβονται σοκαριστικές συνθήκες, αφού πολλές φορές τα κορίτσια καλούνται να συμμετάσχουν σε πράξεις ταπεινωτικές και σεξουαλικά υποτιμητικές έναντι αμοιβής. Όπως ανέφερε πρόσφατο αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της *Daily Mail*, υπάρχουν περιπτώσεις όπου γυναίκες συμμετέχουν σε πράξεις μέσα σε χημικές τουαλέτες – εξ ου και ο όρος “Porta Potty” – έναντι αμοιβής που φτάνει τις δεκάδες χιλιάδες δολάρια.
Αυτό που δεν φαίνεται στα εντυπωσιακά posts και τις ακριβές φωτογραφίες των social media, είναι η σκοτεινή πραγματικότητα πίσω από αυτές τις εμπειρίες. Τα “Porta Potty” parties, όπως ονομάζονται, συνήθως περιλαμβάνουν μια σειρά από απάνθρωπες πράξεις με σωματικά υγρά και ταπεινώσεις, αποκαλύπτοντας μια από τις πιο φρικτές πλευρές της γοητείας που προσφέρει το Ντουμπάι στους νέους και τις νέες που επιθυμούν να διαπρέψουν στα social media. Πίσω από τις απολαύσεις και την ψευδαίσθηση της πολυτέλειας κρύβεται μια βιομηχανία εκμετάλλευσης και κακοποίησης, που προσφέρει υπέρογκα ποσά για πράξεις που ξεπερνούν κάθε όριο.
Ποιοι τις προσκαλούν στο Νρουμπάι; Ποιοι συμμετέχουν στα Porta Potty;
Πολλά από αυτά τα κορίτσια δεν προέρχονται από χώρες με οικονομική ευημερία. Συχνά έχουν μεγαλώσει σε περιβάλλοντα με ελάχιστες ευκαιρίες ή μεγάλες ανισότητες. Ένα απλό μήνυμα που υπόσχεται χρήματα, χλιδή και αναγνώριση μοιάζει με εισιτήριο για μια καλύτερη ζωή. Και όσο πιο νέες και ευάλωτες είναι, τόσο πιο εύκολα γίνονται στόχος. Δεν είναι πάντα θέμα απληστίας – είναι και θέμα επιβίωσης, αλλά και μιας βαθιάς ανάγκης για να νιώσεις σημαντική σε έναν κόσμο που σε κάνει να νιώθεις αόρατη.
Οι βασικοί «παίκτες» πίσω από αυτά τα πάρτι είναι εύποροι άντρες από τον χώρο της επιχειρηματικότητας, του real estate, και της πετρελαϊκής βιομηχανίας. Ανώνυμοι αλλά πανίσχυροι, αξιοποιούν το Instagram και πρακτορεία που λειτουργούν υπό μορφή modeling agencies, για να εντοπίσουν και να προσεγγίσουν κορίτσια — συνήθως πολύ νέες γυναίκες, διψασμένες για δημοσιότητα και άνοδο. Οι γυναίκες αυτές λαμβάνουν προσκλήσεις για «collaborations», πληρωμένα ταξίδια, ακόμα και χορηγίες, που αποδεικνύονται προσχήματα για τη στρατολόγηση σε ένα είδος πολυτελούς, εκσυγχρονισμένης πορνείας.
Πολλές από αυτές, μάλιστα, φτάνουν να ανεβάζουν content στα social media τους από τα μέρη όπου βρίσκονται, προβάλλοντας μια ζωή που μοιάζει βγαλμένη από κινηματογραφική υπερπαραγωγή: ιδιωτικά τζετ, πεντάστερα ξενοδοχεία, γεύματα σε rooftops με θέα την έρημο και φίλτρα γεμάτα χρυσό. Αυτό όμως που δεν βλέπουμε ποτέ είναι τι γίνεται πίσω από την κάμερα. Τι απαιτείται σε αντάλλαγμα για όλα αυτά. Και ποιο είναι το πραγματικό τίμημα της αποδοχής.
Δεν είναι «απλά ένα lifestyle». Είναι κάτι βαθύτερο.
Είναι το αποτέλεσμα μιας κοινωνίας που έχει χάσει την πυξίδα της. Όπου η “αξία” έχει αντικατασταθεί από την “εμφάνιση”, και το “είναι” από το “φαίνεσθαι”. Όλα κρίνονται από το πόσο viral μπορεί να γίνει κάτι – όχι από το αν έχει ουσία. Και κάπως έτσι, το τοξικό γίνεται επιθυμητό, το προσβλητικό θεωρείται επιτυχία, και το βαθιά προβληματικό βαφτίζεται “προσωπική επιλογή”
Όταν η ανθρώπινη αξιοπρέπεια αντικαθίσταται από τη δίψα για προβολή και η ψευδαίσθηση μετατρέπεται σε κανονικότητα, τότε κάτι δεν πάει καλά — όχι μόνο με εκείνους που το επιλέγουν, αλλά και με όλους εμάς που το παρακολουθούμε. Εμείς που πατάμε το like, που αφήνουμε emoji με καρδιές κάτω από φωτογραφίες που, στην πραγματικότητα, απεικονίζουν πόνο και κενότητα. Εμείς που δεν αναρωτιόμαστε καν τι χρειάστηκε για να βγει εκείνη η “aesthetic” φωτογραφία.
Η κουλτούρα των influencers έχει φτάσει σε ένα σημείο καμπής. Κάποτε, το να έχεις επιρροή σήμαινε πως είχες φωνή, άποψη, ήθος. Σήμερα, αρκεί ένα καλό σώμα, ένα εντυπωσιακό background και η προθυμία να ξεπουλήσεις τα πάντα – ακόμα και τον εαυτό σου – για λίγη δόξα.
Αυτό, φυσικά, δεν ισχύει για όλους. Υπάρχουν influencers με ουσία, με ήθος, με προσφορά. Αλλά το πρόβλημα ξεκινά όταν τα πρότυπα που γίνονται viral είναι αυτά που προάγουν την παρακμή. Και τα νέα παιδιά; Εκείνα που βρίσκονται σε ευαίσθητη ηλικία και διαμορφώνουν ακόμα την ταυτότητά τους; Εκείνα είναι που την πληρώνουν περισσότερο απ’ όλους.
Είναι καιρός να αναρωτηθούμε: ποιος καθορίζει τα πρότυπα σήμερα; Τι σημαίνει επιτυχία για τις νεότερες γενιές; Όταν το μόνο που βλέπεις είναι influencers σε πανάκριβα γιοτ να πίνουν σαμπάνιες, χωρίς καμία αναφορά στο πώς έφτασαν εκεί, πώς να μην πιστέψεις ότι αυτή είναι η “σωστή” διαδρομή; Όταν τα media προβάλλουν τέτοιες ιστορίες χωρίς φίλτρο, χωρίς πλαίσιο, χωρίς ευθύνη — τότε το ψέμα αρχίζει να μοιάζει με αλήθεια.
Το ζητούμενο, λοιπόν, δεν είναι απλά να “σοκαριστούμε” από την ύπαρξη των Porta Potty parties. Το ζητούμενο είναι να σταματήσουμε να κανονικοποιούμε αυτή την εικόνα. Να πάψουμε να ταΐζουμε τον αλγόριθμο με τοξικά πρότυπα. Να θυμόμαστε πως αυτό που βλέπουμε στο feed μας δεν είναι πάντα η πραγματικότητα — και πως πολλές φορές, είναι το ακριβώς αντίθετο.
Δεν το πληρώνουν μόνο όσοι συμμετέχουν σε αυτήν τη σκοτεινή διαδρομή, αλλά και οι υπόλοιποι. Εμείς. Οι φίλοι, οι αδερφές, τα παιδιά μας. Όσοι τυχαίνει να «ταΐζουμε» αυτές τις εικόνες με την προσοχή μας, με τα like μας, με το φευγαλέο σκρολάρισμα που χαρίζει δόξα σε κάτι τόσο ψεύτικο.
Ας είμαστε ειλικρινείς: δεν φταίει μόνο το “εύκολο χρήμα”. Φταίει η πείνα για αποδοχή, το κενό που προσπαθεί να γεμίσει ο άνθρωπος με θαυμασμό, με φήμη, με λάμψη. Αλλά η λάμψη αυτή καίει, δεν φωτίζει.
Στο τέλος της ημέρας, δεν έχει σημασία πόσα χρήματα κέρδισες, πόσα stories ανέβασες, πόσοι σε φώναξαν “queen”. Σημασία έχει ποιος είσαι όταν κλείνει το κινητό, όταν σβήνουν τα φώτα και μένεις μόνος ή μόνη με τον εαυτό σου. Εκεί φαίνεται η αλήθεια — και εκεί είναι που, για πολλούς από όσους διάλεξαν αυτόν τον δρόμο, η αλήθεια πονάει.
Ζούμε σε εποχές παράξενες και λίγο σκοτεινές, σε εποχές που η ανθρώπινη αξιοπρέπεια καταπατάται στον βωμό του χρήματος και της δόξας. Εύκολο χρήμα, καλή ζωή σε ανταλλαγή της ίδιας της ψυχής των ατόμων που επιλέγουν αυτόν τον δρόμο. Όλα αυτά έχουν αντίκτυπο σε όλους. Όχι μόνο σε όσους επιλέγουν αυτή τη σκοτεινή διαδρομή αλλά και στα νέα παιδιά που θαμπώνονται από την πλαστή εικόνα που προβάλλουν. Αλλά το αντίκτυπο στην νεολαία μας είναι θέμα για την επόμενη φορά.Η συζήτηση δεν τελειώνει εδώ — μόλις αρχίζει.
Χρειαζόμαστε ειλικρίνεια. Χρειαζόμαστε εκπαίδευση. Και πάνω απ’ όλα, χρειαζόμαστε φωνές που δεν φοβούνται να τα πουν όπως είναι. Όχι για να σοκάρουμε, αλλά για να προστατέψουμε. Όχι για να κατακρίνουμε, αλλά για να κατανοήσουμε. Γιατί το τίμημα της σιωπής είναι πολύ πιο βαρύ από την αλήθεια. Και, όσο κι αν πονάει, ήρθε η ώρα να κοιτάξουμε κατάματα αυτό που παλιά προτιμούσαμε να προσπερνάμε με ένα απλό scroll.
